Geweldig

Zo maar even een mededeling want hieronder staat mijn bericht van de Koala, en daar had ik vermeld dat een Koala adopteren maar 40 A$ Dollar kost. En dat is ongeveer 25,- Euro.
Maar ik had er niet bij vermeld dat het eenmalig is, het lijkt dus net alsof het maandelijks is.
Maar het is EENMALIG en dan heb je een schattige Koala geadopteerd, die jij dan helpt beter te worden.
En wat helemaal geweldig is dat Lia mijn vriendin zich meteen heeft aangemeld.

Tuffy Tuffin

Hier dan een foto van Tuffy Tuffin de Koala die wij hebben geadopteerd.
Dit Certificaat kregen wij opgestuurd vanuit Port Macquarie waar het Koala Ziekenhuis is gevestigd.
Wij hebben reeds twee Koala's geadopteerd die te zien zijn hier boven in mijn banner.
Die hadden wij al genomen toen we nog in Nederland woonde, ik moet wel zeggen dat de Certificaten die van de eerste twee heb ontvangen veel mooier zijn. Die kun je namelijk neerzetten, met een foto op de voorkant en binnen in is dan het certificaat. Maar goed het gaat om het beestje.
Maar de volgende doen wij wel weer bij Carla Sluiter, want ik vind het leuk om neer te zetten.
Carla is op het moment ziek, we hopen dat ze weer snel hersteld.
Wij willen er namelijk vijf in totaal adopteren, maar wachten tot Carla beter is.
Wil er niemand een Koala adopteren het kost maar 40 dollar, ik hoop dat door dat ik dit op mijn site zet er nog een paar mensen zijn die een Koala willen adopteren.
Mocht dat zo zijn mail me dan maar even,dan geef ik door wanneer Carla beter is en kunnen we het via haar doen.

Sjoelen Met Vrienden

Deze week kwam Mardy langs voor een bakkie koffie, ik liet haar de Sjoelbak zien die Ton heeft gemaakt en ze wilde meteen een keer komen spelen. Dus we hebben meteen zaterdag een BBQ gedaan, met daarna Sjoelen.

Ze zouden met zijn tweetjes komen want de kinderen zouden met Opa en Oma mee gaan naar Kadina, maar Liam voelde zich vrijdag niet zo goed dus die is thuisgebleven, en kwam nu gezellig mee.

Hij zit nu wel zo netjes op het eten te wachten, maar zoals je hiernaast ziet staan ze meer te kletsen dan te bakken.

En na de BBQ begonnen we dus met het spel, en natuurlijk mocht Liam beginnen.

Daarna was Mardy aan de beurt.

En Simon vond het ook geweldig, hij kon het spel want ze hadden het vroeger gespeeld bij Oma.

En die kwam uit Nederland heel wat jaren geleden is die hier naar toe verhuist met man en kinderen, en Simon is dus de zoon van Karel een van die kinderen.

En hier dan Mardy nog een keer zoals je ziet liggen er meer stenen op de plank dan in de vakken, maar het was voor haar ook de eerste keer. En Simon ging er later op de avond maar bij zitten, hij zei had ik eerder moeten doen want zo heb ik beter overzicht. En raad eens wie er heeft gewonnen!!!!!!!! Jawel ik heb gewonnen maar dat heb ik wel te danken aan Liam want die had zo maar een keer 39 punten bij mij opgeschreven, en dat heb ik echt helemaal niet gegooid dus de telling was niet eerlijk.

Maar goed het ging om de lol en die hadden we.

Club is weer begonnen

De club is weer begonnen, vorige week al maar toen kon ik niet. Vrijdagochtend ga ik weer en ik wil jullie vast laten zien waar ik nu mee bezig ben.
Hiernaast de foto van wat ik wil gaan maken.

En hier zien jullie hoe ver ik er al mee ben, ik wil nu dingen gaan maken waar ik wat aan heb, die ik dus in mijn eigen huis kan gaan ophangen. Vorige keer had ik allemaal dingen gebreid voor de kerst, die ik nu heb opgestuurd naar vrienden i.p.v een kerstkaart. Want ik heb geprobeerd ze te verkopen zoals jullie hebben kunnen zien toen ik met het kerststalletje stond. Jammer het verkopen ging niet zo goed twee popjes verkocht, we wilden de opbrengst van de verkoop aan het Koala ziekenhuis schenken, dus gewoon weer wat Koala's adopteren dat is dus niet gelukt.
Maar binnenkort ga ik weer Carla Sluiter mailen en dan adopteren we weer een Kolala, we hebben er al twee, af en toe hopen we er toch weer een te kunnen adopteren.
Mochten er mensen zijn die ook een Koala willen adopteren laat me even weten dan geef ik het adres door van Carla.

Ton Terug Naar Nederland

Ton is donderdag vertrokken naar Nederland en komt vrijdagochtend vroeg aan. Ik kan je wel vertellen dat het niet leuk is iemand wegbrengen en afscheid nemen.


Hier pakt hij zijn koffer in de auto, en rijd zelf voor de laatste keer naar het vliegveld, ja Ton opletten want je moet weer rechts rijden.

We hebben eerst een ontbijt genomen op het vliegveld, en daarna heerlijk aan de koffie met lekkers, want dat tentje op het vliegveld heeft heerlijke koffie met heerlijke chocolade er bij.

Nu maar even proeven, want we blijven kletsen, je zou zeggen na twee maanden zijn we bijgeklets.

Maar ja iedereen is ook best een beetje zenuwachtig, nu Ton weer vertrekt.

Toen zijn we de benen maar even gaan strekken, vast even gekeken bij de Gate van waar Ton zou vertrekken.

Wij dachten dat is geweldig alles is open, nu kunnen we helemaal meelopen. Maar helaas later was alles afgesloten, als je binnen het land vliegt kun je wel dichterbij komen.Vorige keer vloog hij eerst naar Sydney, maar deze keer meteen naar Singapore.

Hier zie je dus dat hij aan de andere kant van het glas staat, en we konden elkaar niet meer verstaan.

En dan gaat hij hier, jammer de staart staat er net niet op. Laatste foto, we zagen hem in verte pas omhoog gaan, daar konden we dus geen foto van maken. We kijken alweer uit naar het vliegtuig wat weer naar beneden komt, en dat is nog dit jaar want dan komt hij weer terug.

Belair National Park

Laatste weekend van Ton zijn we zaterdagavond heerlijk uit eten geweest, geen plannen gemaakt voor zondag.
Maar het was niet zo heel erg warm, dus zijn we toch nog maar even weggegaan. We hebben gewandeld in het Belair National Park.
Sávonds lekker Italiaans gegeten.

Het was daar erg mooi, en er zijn veel leuke loopjes.

Tim blijft altijd een beetje achter, die ziet van alles onderweg. Ja als je met hem gaat wandelen moet je wel geduld hebben, in elke boom ziet hij weer iets anders. Erg leuk was de Echotunnel, wel een beetje laag. Je moest er gebukt doorheen lopen.

Wat je mij hier ziet doen, aan de andere kant ging het loopje nog even door. Je kon wel zien dat niet veel mensen door gaan want het was aan de andere kant wat meer een wildernis.Hier lopen Ton en Tim nog even een rondje om het meer.

En hier Tim natuurlijk weer wat achteraan. En dan nog een laatste foto van het meer, jullie zien er was niet veel zon dus erg lekker om te wandelen, maar wat later op de dag kwam toch de zon en werd het wel weer warm. Toen zijn wij koffie gaan drinken in Blackwood, ook een leuk plaatsje vlak bij Belair.