Aan het dak begonnen

Ze zijn met het dak begonnen, de foto is een beetje donker moeilijk te nemen want als ik iets verder ga staan heb ik volop de zon in mijn snoet. Ik ga in het vervolg maar in de ochtend dan heb ik daar geen last van en kan ik beter foto's nemen. Dus ik haal Tim niet meer van zijn werk, we gaan dan samen in het weekend, maar door de week maak ik dan de foto's in de ochtend. Ik heb netjes gevraagd of ik foto's mocht nemen, was goed maar ze gingen er wel geld voor vragen zeiden ze lachend. Ze waren nog laat aan het werk, normaal zijn ze om half vijf al naar huis.

Hier een foto van de achterkant, heerlijk wij hebben de zon op de huiskamer. Aan de voorkant slapen wij dus daar komt de zon niet, dat vinden wij wel fijn.

Bijna het dak er op.

Wij zijn maandag gaan kijken, dachten nieuwe week misschien zijn ze weer wat verder. En inderdaad ze hebben dus het dak neergelegd. Ik had maandag mijn fototoestel vergeten, ben dus vandaan even terug gegaan, en hoopte dat ik foto's kon maken terwijl ze bezig waren met het dak. Maar er was helemaal niemand bezig, morgen maar weer terug. Dat dit een dak moet worden, zou je niet zeggen toch.

En om het huis hebben ze ook al alle stenen neergezet, dus als het dak klaar is beginnen ze meteen met metselen. Misschien gaat het wel tegelijk een paar op het dak bezig en de metselaars ook, we hopen het dan gaat het tenminste een beetje snel. Ik zal het zien want ik ga deze week even elke dag kijken.

Lia heeft haar Certificate

Lia heeft haar certificate of Adoption ontvangen. Dit is toch leuk om in een lijstje te doen en op te hangen.
Het is behoorlijk snel gegaan.
Ik ben benieuwd wanneer Aggy, Piet, Mark en Diane hem ontvangen. Ik zal vragen of ze het certificate ook via mail naar mij willen sturen, dan kan ik ze ook hier op mijn site zetten.

Weer een Adoptie

Geweldig weer een Koala geadoteerd door Diane, dochter van Aggie die er zelf ook twee heeft geadopteerd en ook haar zoon heeft er een genomen. Leuk de hele familie heeft een Koala geadopteerd.
On 24 October 2007, our rescuers were called to the unlikely location of the Settlers Inn Tavern, a pub on a busy Port Macquarie road. Patrons in the beer garden had noticed a very small koala climbing a palm tree and were concerned that she appeared too young to be out on her own.
Casey was brought to the hospital where she was found to be in great shape, with no physical trauma and excellent muscle tone. But a palm tree near a pub (with construction sites nearby) is not a safe location for a young koala. Casey needed no treatment, just a safe place to grow. She was placed in our “joey yard” and given daily fresh leaf. She has steadily put on weight and, aside from a brief spate of ticks, she is doing well and progressing towards release in the first half of 2008.

Hier nog een schattige foto van.

Kijk nu toch wat lief, we hadden beter wat dichter in de buurt daar kunnen gaan wonen, dan had ik ze allemaal kunnen bezoeken. Maar wie weet als we nog eens op vakantie gaan die richting op.

Hier doen we het nu voor

Mijn vriendin Lia stuurde mij dit per mail toe, nadat ze zelf net een Koala had geadopteerd.
Dit stond in de krant in Nederland, en gelukkig zijn er mensen die Koala's adopteren zodat er geld is voor het Koala Ziekenhuis. In het Koala Ziekenhuis werken allemaal vrijwilligers, en door dat wij ze adopteren komt er dus geld binnen om de Koala's zoals lucky te helpen.
Ik ga straks maar even kijken of Lucky al op de site staat van het Ziekenhuis, want die wil ik graag adopteren.
Ik hoop dat er nog meer mensen komen voor een adoptie.

Weer drie Koala's Geadopteerd

Een andere vriendin (excollega van mij) heeft ook twee Koala's geadopteerd. Aggie en haar man hebben Bago Babe en Ellenborough Nancy genomen.
Bago Babe was brought into the Hospital in a very poor, debilitated condition, weighing just 3.00 kg. She had hair loss on her little chest and was prone to grinding her teeth. This was a sure sign that all was not well with her.
Bago also had a very strange offensive smell exuding from her chest, neck, and upper arms that had us a little mystified as to what it could be. She also had signs of staining around her rear quarters, indicative of Chlamydia, and she was also tending to dribble quite a bit. Her chest was bathed daily and an application of a natural herbal eczema ointment was applied. She was also placed on a course of antibiotics to eradicate any supplementary infections.

Van Bago Babe heb ik maar 1 foto dat is de eerste.

En dan komt Ellenborough Nancy daar zijn drie foto's van.

Ellenborough Nancy is probably one of the wildest koalas we’ve had at the Koala Hospital. Harking from the farmlands of Ellenborough, almost an hour’s drive inland from Port Macquarie, she wasn’t used to having human neighbours in the way that the local Port koalas were. An adult female weighing 5.7kg, Nancy was brought in with an eye infection caused by Chlamydia and was admitted to the Sydney University trial for treatment.
As a koala not used to human contact, Nancy wasn’t particularly accommodating to the daily attention of staff, a feeling she made known by a few of her interesting “Ninja-style” swiping manoeuvres that always kept us on our toes. It certainly never got boring with Ellenborough Nancy around! She was successfully treated and returned to Ellenborough where she was happily surrounded by eucalyptus trees, a bubbling brook, and not too many people.

Het zijn ook wel heerlijke knuffeldieren vinden jullie ook niet

Kijk dat nu toch zitten, je zou hem toch zo als huis dier willen hebben , maar goed dat gaat dus niet.

En dan komt hier Granite Powerball, Aggie haar zoon wilde ook graag een Koala adopteren, en hij heeft Granitie Powerball gekozen.

“Powerball” is a male joey whose mother is Granite Northpower.
On the night of 13th June 2003, Granite Northpower was hit by a car whilst crossing the road in Granite Street, Port Macquarie. Granite Northpower suffered severe damage to her right eye (permanent blindness) and minor damage to her right hindquarters. At the time of the accident, she was carrying a small 365 gram male joey in her pouch who did not appear to suffer any damage.
At around seven months, this beautiful little male joey decided it was time to leave the comfort of mum’s pouch and see what the world had to offer. Staff at the hospital decided to name him “Powerball”.
When Powerball was approximately 11 months old, his mum had had enough of his antics so he was placed into Yard 10 at the Koala Hospital. Yard 10 is where all the orphaned joeys who have been reared by Hospital home carers are placed to “dehumanise” going through an adjustment period, learning to be a wild koala. Powerball stayed in Yard 10 with eleven other joeys until he weighed 3.5 kilos.

Kijk toch eens wat schattig, geweldig dat er mensen zijn die deze beestjes adopteren, want zo kan het Koala Hospital wel blijven bestaan.
Aggie Piet en Mark bedankt voor het adopteren van de Koala's, Lia heeft er ook al een genomen.

En nu hoop ik dat Karin en Aja er ook nog een nemen, maar die zijn nu op vakantie, dus daar hoor ik later wel van.

Koala Adoptie

Mijn vriendin Lia heeft een Koala geadopteerd, een scheet zijn naam is Aussie Mick. This absolutely adorable, mature 10-12 year old male koala came to us through a concerned police officer, who was informed about a very sick, blind white koala.
When Mick arrived at the Koala Hospital we found that he was suffering from the ocular form of chlamydial infection, a bacterium that can infect both the eyes and the urogenital tract of koalas.
We were also amazed at how beautiful he was, and that he was indeed simply a white koala with a black nose, brown tips on his ears, and brownish/grey tips on all his toes and soft brownish black pads on his feet. His coat felt very different from the usual koalas as it actually had a waxy soft texture, and it was very thick. He certainly smelt the same as any other male koala having a strong pungent glistening scent gland and that lovely eucalypt aroma.
Both of Mick's eyes were so bad that there was an overgrowth of proliferative tissue that had actually covered both his eyes. Surprisingly, he was in very good body condition, so he had managed to still locate food, and must have remained high in the trees as much as possible.
Mick underwent eye surgery under the capable hands of our vet Chris Livingston at the Port Macquarie Vet Surgery who removed all the proliferative tissue from both eyes. The transformation was immediate and we discovered that Mick actually had pale yellow eyes, quite different from the dark brown ones that normal koalas have, and very different to the red eyes of an albino.
Interestingly, Mick developed a great appetite and liking for the local Port Macquarie eucalypt leaf – it must have been like dining in a foreign restaurant every night, as the eucalypts from where Mick comes from are completely different to ours.
Once Mick’s eyes had healed completely and he was feeling much better, we felt it was time for him to be returned home to the bush where he looked around in amazement because he could actually see the trees!!!!

Wat een poeppie vinden jullie ook niet, hij ligt hier lekker te slapen

Dit is voor het eerst dat ik een witte Koala zie, Lia ik vind dat je echt een scheet heb uitgezocht.

De ramen zitten er in.

De ramen zitten er al in, ik ging vandaag dus even kijken dacht eigenlijk dat er helemaal niets was gebeurd, want het had gisteren de hele dag geregend. Ik kwam aanrijden keek alleen maar naar het dak, en dacht er zit nog niets op dus niets gedaan. Komt de buurvrouw aan en zegt als het zo door gaat zitten jullie er nog eerder in dan wij, waarop ik zeg nu deze week hebben ze nog niets gedaan. Zij meteen wat zeg je nu, de ramen zitten er allemaal al in, ik O mijn god ik kijk alleen maar naar het dak wat stom.De ramen aan de voorkant, garage ingang en een stukje van de slaapkamer.

Hier een raam in de huiskamer en de schuifdeur aan de achterkant, wij zijn erg blij met het uitzicht. Er kwamen al twee buurvrouwen naar me toe met de vraag of het mijn inlooppantry was die tegen over mijn keuken zat. Nu ze waren erg jaloers en wilde wel met me ruilen, ze vonden het geweldig zo een grote pantry.

Hier de ingang kunnen jullie goed zien dat ook de goten er op zitten, het gaat echt snel. De buurvrouw van links naast me zei je moet wel elke dag komen hoor, want ze doen elke dag wel iets. Ze zei dat heb ik nog nooit eerder gezien dat ze zelfs met de regen door gaan.

Hieraan kun je zien dat de bouwer wel netjes is, want het water van de dakgoten laten ze door een lange slang weg lopen toto achter in de tuin.

En zelfs aan de voorkant doen ze dat, de slang loopt tot aan het einde van onze tuin.

Ze gaan snel

Ze gaan wel erg snel hoor, het hele frame staat er al en de ijzeren staven voor het dak zitten er ook al op. Hier zie je Tim even staan, ik heb hem van zijn werk gehaald en we zijn toen naar Dawesley gegaan. Hij is even aan het kijken hoe het nu in elkaar word gezet.

Dit is Tim zijn domein de garage, lijkt wel erg groot zo, maar er komen nog muren in dus nu lijkt het groter.

Hier dan een foto van de ingang, ik hoop dat ze volgende week het dak er op hebben gezet. Zaterdag of zondag gaan we weer even kijken of ze vrijdag hebben gewerkt.

Weer iets verder met de bouw

Ik was weer bij Coles voor de boodschappen, en ja hoor ik rekende af bij de kassa van Ben, en die vertelde weer wat gaat het snel bij jullie huis, ze zijn al aan het frame begonnen. Dus ik meteen weer naar Dawesley om foto's voor jullie te maken.Drie man waren bezig met het frame, en het gaat behoorlijk snel, ik denk dat het frame morgen aan het eind van de dag wel klaar is.

Wat jullie hier zien gaat onze huiskamer worden, lekker ruim een grote ruimte niet van die hokjes. Want heel veel huizen hebben hier een muur of een half muurtje en dan kom je weer in een andere ruimte, maar dat wilde wij niet.

Hier nog even van een andere hoek genomen, je ziet nog niet veel, maar vrijdag ga ik weer terug en dan kun je misschien een beetje de kamers zien.

Ik heb ook nog even van dichtbij gekeken en er komt werkelijk geen schroef aan ter pas, alles schieten ze met nagels in elkaar. Erg eenvoudig toch, we mogen wel blij zijn dat we hier niet van die stormen hebben zoals in Amerika, want je huist ligt zo aan puin.

We kunnen Poe.....

Hier zien jullie onze Biocycle Septic Tank, die zit er ook al vast in. Deze tank zuivert onze riolerings afval, en het water kunnen wij gebruiken voor onze tuin. Je zou denken gatver, zo verbouwen ze knoflook in China, maar dit word goed gezuiverd en het water komt er helder en schoon uit, en het stinkt ook niet. Wij hebben het gezien bij vrienden van ons.

Bij sommige mensen ligt deze tank in de voortuin, wij hebben gekozen voor de achtertuin, zodat we het water voor de achtertuin kunnen gebruiken. Het kleine vierkantje wat je ziet op de eerste foto, dat is een kleine deksel die je ziet zitten in het terras, zodat je er altijd bij kan als er iets met de tank aan de hand zou zijn.

Het is hier school vakantie, dus onze club is ook twee weken dicht, zodat de moeders bij de kinderen kunnen blijven. En ik heb op deze dag allemaal presentjes gekregen. Hiernaast staat een boodschappen tas die is gemaakt door Somjai. Voor haar had ik een slaapjaap gebreid, en ik wil nooit geld voor de dingen die ik weg geef, dus heeft ze voor mij deze tas gemaakt. Ook het kleine tasje heeft ze voor me gemaakt, kun je gebruiken om knijpers in te doen.

En voor Joyce heb ik verschillende poppen gebreid omdat de moeder van haar kleinking per ongeluk toen haar poppen weg had gegooid. En nu heeft Joyce dit voor mij gehaakt, er lief en mooi gedaan, dat linker ding moet je om een pot heen hangen, en rechts een klein gehaakt kleedje.

En dan hebben we nog Peggy, die breng ik elke week naar huis, ze kan zelf niet rijden. Ze kan namelijk niet meer zo goed zien, het enige wat ze nog kan is deze handdoekjes maken. Ze heeft dan zo een lampje op haar voorhoofd, lijkt wel of ze in de mijn werkt. Maar het is een lieve dame, en zo kan ze toch nog iets doen al is het geen gezicht. De handdoekjes koopt ze en daarop haakt ze dan een randje.

En deze kaarten kreeg ik weer van een andere dame, waar ik een teletubbie voor had gebreid, zij heeft voor mij vijf kaarten gemaakt. Was wel leuk want als wij iets maken op de club dan showen ze dat altijd even, en Somjai had toen ze de tas naar voren bracht om te showen daarbij verteld dat de tas voor mij was gemaakt omdat ik een slaapjaap had gebreid en geen geld wilde. Nu dat is apart want niemand geeft iets weg overal willen ze geld voor. En de dame die het showde verteld daarbij ook hoe geweldig het was als we zo met elkaar omgingen. Misschien kunnen we zo toch nog wat mensen leren iets voor elkaar over te hebben, en niet altijd alleen maar te nemen maar ook eens zelf iets voor iemand te betekenen. Maar ik vond het geweldig leuk toen ik deze presentjes kreeg, want hierdoor zie je dat er toch wel mensen zijn die het waarderen als je iets voor ze maakt.

Vervolg Bouw

De eerste twee foto's zijn even iets anders, ik had op Internet gelezen dat iemand gewoon broodmix in de broodmachine had gedaan, maar niet gebakken alleen het deeg gemaakt. Toen als een lap neergelegd en bruine suiker met kaneeel erover uitgesmeerd. Nu dat klonk zo lekker dat ik dacht dat ga ik ook doen. Maar voordat ik het oprolde heb ik er ook nog eens amandelspijs in gedaan. Oprollen 35 min. in de oven en je heb een verrukkelijk krentenbroodje.

Zo ziet hij dus van binnen uit. Ik had geen rozijnen meer, dus ben ik naar Coles gegaan. Toen ik bij de kassa stond hoorde ik ineens hi Lidia how are you, het dagelijkse gezegde hier. Achter de volgende kassa stond Ben, en die komt twee huizen verder te wonen dan wij, hij werkt bij Coles. Wel makkelijk want hij vertelde dat de bouw wel snel ging bij ons, want ze hadden het hout al gebracht. Om 16.00 Tim van zijn werk gehaald en meteen door naar Dawesley, nieuwe foto's genomen. Ze zijn nog niet begonnen met het hout maar ik dacht toch wel leuk een paar foto's.

Hier is het beton net klaar.

Hier is het al bijna droog ondanks de regen.

En hier ligt dan ons huis nog op een hoopje, ik ben benieuwd wanneer ze gaan beginnen. Eind deze week ga ik weer kijken, moet het nu maar vaker in de gaten houden. Maar ja als ik boodschappen ga doen bij Coles hoor ik wel weer van Ben of ze wat hebben gedaan.